Estoński CIT to czasowa forma opodatkowania spółek umożliwiająca odroczenie zapłaty podatku CIT do chwili wypłaty zysku ze spółki. Tak długo jak pieniądze pozostają w spółce nie ma obowiązku zapłaty CIT nawet przy rosnących zyskach. Jeśli spółka nie będzie dzielić zysku i zrezygnuje z wypłat może nie płacić podatku wcale.

Z estońskiego CIT mogą skorzystać spółki prowadzące tak zwaną pełną księgowość. Ta forma opodatkowania przeznaczona jest spółek z o.o., spółek akcyjnych, prostych spółek akcyjnych, spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych.

Tę formę opodatkowania spółka może stosować przez 4 kolejne lata podatkowe. Jeśli w trakcie tego okresu lub po upływie 4 lat nie zrezygnuje z niej to opodatkowanie estońskim CIT przedłuży się o kolejne 4 lata. Spółka może więc nie płacić podatku przez 8 lat.

Udziałowcami spółki muszą być wyłącznie osoby fizyczne nieposiadające praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym, z wyjątkiem fundatorów i beneficjentów fundacji rodzinnej. Z opodatkowania estońskim CIT nie skorzysta np. spółka z o.o. komandytowa, gdzie wspólnikiem (komplemetariuszem) jest spółka z o.o.

CIT Estoński nie ogranicza wypłat zysku. Dalej są one dozwolone. W takim przypadku od kwoty dzielonego zysku spółka zapłaci CIT w wysokości 10% ( ta stawka obowiązuje dla nowych spółek lub małych podatników) lub 20% w przypadku pozostałych spółek. Jednak korzyść będzie polegała na tym, że kwota zapłaconego CIT będzie pomniejszała pobraną kwotę podatku zryczałtowanego od dywidend. Takiego rozwiązania nie ma w klasycznym CIT, a pozwala ono na obniżenie efektywnego opodatkowania z ponad 26% do 20% w przypadku małych podatników i nowo powstałych spółek. W przypadku pozostałych spółek opodatkowanie spadnie z 34,39 % do 25%, czyli o ponad 9% w stosunku do klasycznego CIT.

Pod tym hasłem rozumiemy wszelkie świadczenia wykonane na rzecz wspólników, które mogą być alternatywą dywidendy i świadczenie to jest wykonywane w związku z prawem do udziału w zysku spółki. Należy zwrócić więc szczególną uwagę na takie transakcje pomiędzy spółką z wspólnikiem jak pożyczki, użytkowanie majątku spółki przez wspólników na ich cele prywatne np. samochodów, świadczenie usług przez wspólników na rzecz spółki po cenach nierynkowych.

Jednym słowem chodzi o sytuacje kiedy spółka unika dokonywania wypłat zysku a jednocześnie rozdysponowuje go poprzez umożliwianie świadczeń pomiędzy spółką a wspólnikiem, które przynoszą finansowe korzyści wspólnikowi równoważne do dywidendy.

Absolutnie nie. Oznacza to tylko konieczność zapłaty przez spółkę w wysokości 10% lub 20% od kwoty świadczenia będącego ukrytym zyskiem.

Takie wynagrodzenie jest dopuszczalne i nie stanowi ukrytego zysku do kwoty nieprzekraczającej 5-krotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw. Obecnie wynagrodzenie to zgodnie z raportem GUS w 3 kwartale 2023 roku wyniosło: 7462,25 złotych. Dane GUS na temat wysokości tego wynagrodzenia można znaleźć TUTAJ.  Suma tych wynagrodzeń wypłacona w danym miesiącu tej osobie nie może także przekraczać 5-krotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika z tytułu ww. umów.